Imprezy masowe, bez względu na swój charakter, służą przede wszystkim budowaniu wspólnoty. To niezwykle podatny grunt dla innych wartościowych idei, takich jak troska o środowisko. Szczególnie, że przez lata, branża eventowa kojarzyła się z pozostawianiem ogromnego śladu węglowego. Dziś ma szansę twórczo to zrekompensować, stawiając na edukację ekologiczną.
W samej tylko Wielkiej Brytanii w ciągu minionych 5 lat, liczba festiwali muzycznych, które posiadają budżet na działania w zakresie środowiskowo zrównoważonego rozwoju wzrosła o 28%. 68% tego rodzaju imprez masowych posiada w swoim zespole kogoś, kto pełni rolę eksperta, doradcy lub ambasadora spraw związanych z ekologią. W krajach zachodnich, tego typu praktyka pomału staje się normą. W Polsce również, coraz głośniej mówi się konieczności tworzenia „zielonych” zespołów, nie tylko w obszarze imprez masowych, ale również poszczególnych instytucji zajmujących się kulturą, czy sportem. Charakter tych inicjatyw w naszym kraju, to wciąż – w przeważającej mierze działania oddolne i często wpisujące się w zakres działań wizerunkowych. Wiąże się to z szerszym kontekstem społeczno-politycznym i dystrybucją funduszy publicznych.
I właśnie ten element samoorganizacji, poczucia społecznej odpowiedzialności znajduje odzwierciedlenie w praktykach coraz większej ilości dużych imprez masowych w Polsce. Świadomość organizatorów w zakresie konieczności podejmowania zrównoważonych działań, idzie w parze z edukacją, która jest niezbędnym i jednym z najważniejszych elementów w tworzeniu kompleksowych strategii przeciwdziałania zanieczyszczeniu środowiska w branży eventowej. Z jednej strony, na spójną strategię składają się działania produkcyjne zmierzające do ograniczenia śladu węglowego po stronie organizatorów, w obszarze zużycia energii, wody, rozsądnego planowania rozwiązań logistycznych itp. Z drugiej natomiast, współdziałanie z odbiorcami, polegające na trosce o właściwą segregację odpadów, odpowiedzialną konsumpcję, czy promowanie i ułatwianie alternatywnych sposobów poruszania się w miejscu imprezy (np. poprzez organizowanie transportu zbiorowego, wypożyczanie rowerów).
Edukację ekologiczną na imprezach masowych można zatem podzielić na dwie grupy. Działania, które angażują uczestników do zastosowania się do konkretnych rozwiązań w czasie rzeczywistym oraz te, które polegają na praktykach długoterminowych. Posłużmy się przykładami dwóch dużych festiwali muzycznych w Polsce. Do zobrazowania pierwszej grupy działań może posłużyć OFF Festival Katowice. W 2019 roku, zaprojektowana przez Kasię i Wojtka Sokołowskich brama wejściowa składająca się z kontenerów na plastik stała się symbolicznym elementem obrazującym ideę troski o środowisko, jak również festiwalowym punktem recyklingu. Łączenie rozwiązań estetycznych z praktycznymi to znakomity pomysł, który z powodzeniem zafunkcjonuje na imprezach masowych, nie tylko tych o charakterze kulturalnym. Ponadto, na katowickim festiwalu, ofertę gastronomiczną aż w 80% stanowią dania wegetariańskie i wegańskie, by jak deklarują organizatorzy, otwarcie podkreślić, że hodowla zwierząt przyczynia się do erozji gleby, pochłania hektolitry wody i wiąże się z emisją ogromnych ilości dwutlenku węgla do atmosfery. Wszystkie przedmioty zakupione na OFFie pakowane są do papierowych toreb.
Drugą grupą działań, są te, które organizatorzy realizują także w czasie pomiędzy kolejnymi edycjami imprez. Płocki festiwal muzyki elektronicznej Audioriver, od tego roku realizuje cykl spotkań pod hasłem „Audioriver goes green”, dostępnych w mediach społecznościowych. Są to rozmowy z ekspertami, naukowcami i działaczami, którzy na co dzień zajmują się badaniami klimatu, rzek, ochroną zwierząt. Spotkania podzielono na grupy tematyczne, ważne nie tylko z perspektywy branży eventowej, ale również całego społeczeństwa.
Czas pandemii szczególnie skłania do poszukiwania kolejnych rozwiązań w zakresie edukacji ekologicznej, weryfikując takie obszary życia społecznego jak imprezy masowe, które w tym sezonie zostały odwołane, lub przybrały formę hybrydową (spotkania na żywo oraz w Internecie).
Źródła: